..z Kopernika, po walce Pudziana. Sam więcej nie mogłem wycisnąć.

Po ostatnich próbach stwierdziliśmy że Chudów jest pechowy jednak uznaliśmy że "do trzech razy sztuka". Pogoda dopisała. Przy okazji zobaczyliśmy jak jeden Pan sterował modelem samolotu o rozpiętości skrzydeł 2m. Niezłe ewolucje i całkiem spory zasięg, momentami ciężko było go dostrzec. Swoją zabawką przykuwał spojrzenia wszystkich zwiedzających, także problemu z podjęciem kesza nie było.

W drodze powrotnej mieliśmy spory zysk w czasie więc zdecydowaliśmy się na spontanicznego kesza niedaleko hałd. To było satysfakcjonujące przeżycie dokopując się do skarbu nie znalezionego przez rok w nieznanym nam miejscu bez podpowiedzi kierując się jedynie intuicją i chwilowymi przebłyskami pomysłów. Udało się!

Szybki powrót do domu, prysznic i w drogę na koper. Wolna chata u Pawła i walka Pudziana, "będzie się działo!"

Śmieszna porażka. Fajnie było bo zebraliśmy się wyjątkowo w trójkę :) z
[a href="http://redbike.bikestats.pl"]Pawłem[/a] i Adamem ruszyliśmy okrężną drogą do Chudowa i ponad 10km od domu na stromym zjeździe Adamowi zerwał się łańcuch. Zaczynało się robić pochmurno, chwilę później pojawił się deszcz, zaszło słońce a my w najlepsze szukaliśmy na środku drogi dwóch małych kawałeczków łańcucha. Po jakimś czasie zapaliły się latarnie. Tak minęła nam najbliższa godzina :) Byliśmy cali mokrzy i padł pomysł zadzwonić do znajomego żeby odebrał poszkodowanego Adaśka do domu. W trakcie telefonu naszej ofiary Paweł znalazł spinkę, na całe szczęście bo Adama ominęła by najlepsza przygoda :D Do domu przy ulewym deszczu wracaliśmy przez Mikołów z minimalnym oświetleniem o godzinie 22:00 Byliśmy tak przemoczeni że po powrocie wszedłem w ubraniach do wanny. Jedno wiem napewno. Nigdy nie użyję spinki na maratonie.

Szczęśliwe dzieci po znaleźnym :)

Radość! Spinka się znalazła. © Jedris

Razem z Adamem pojechałem na Pogoń odnaleźć tytułowego kesza. Na miejscu okazał się sporych rozmiarów. Zdecydowaliśmy się na kolejny cel i ruszyliśmy w okolicę Mikołowa gdzie trafiliśmy w bardzo ładne i zaciszne miejsce. Zorientowaliśmy się że droga i okolica jest nam znana z zeszłorocznego wypadu. Powrót przez Paniówki, zdążyliśmy jeszcze 2x się zgubić, aż w końcu trafiliśmy do Zabrza. Jeszcze spotkanie w centrum z Pawłem i powrót w deszczu. Było zimno i nieprzyjemnie.

Zamułka. Wszyscy chorzy albo leniwi. Tylko ja miałem ochotę na rower. Wskoczyłem na Cube i pojechałem do Pawła. Grunt że z powrotem dostałem się do domu, zapomniałem kluczy i już myślałem że znów będę jeździć całą noc.
Godzinę temu Robertson zdobył mistrzostwo świata w snookera, tak mnie to zmęczyło że muszę się położyć.

Razem z Pawłem"redbike" kręciliśmy treningową pętle, od północy do 7 rano w ramach przygotowań do Mazovi 24h. Wyścig na setkę w czasie 3:35:16 avg 28 km\h łączny dystans 169.40 km w czasie 6h 30min. Po drodze widzieliśmy dziki, młodego jelenia i całe mnóstwo zająców, kotów i jeży. Regeneruje siły...

Nie było tak źle, zapomniałem tylko zabrać jedzenia po które musiałem wrócić. Spóźniłem się tylko godzinę a na miejscu okazało się że zapomniałem też bidonu...