Zmęczony raczej powinienem trening odpuścić ale jakoś tak wyszło. Biedny napęd już nawet blat mi odbił dwa razy.. jeszcze chwila! Koniec treningu na "Cynkowej"

Informatyka zaawansowana, kolejna okazja.

Za dużo szkoły za mało wolnego czasu. Wyjechałem trochę zmęczony psychicznie dniem w zakładzie karnym ale jak najbardziej zdolny do treningu. Chwilę później udowodniłem, że do ekonomiczności jazdy niezbędna jest świeżość umysłu. No takie głupie rzeczy jak dziś to ja w podstawówce robiłem, aale! Podjeżdżam rozpędzony do krawężnika i podrywam kierownice do góry.. Byłem tak leniwy, że nie chciało się mi wyrzucić jej do przodu i zrobić skoku. Zamiast tego wykorzystałem spd i... spóźniłem wybicie! Jak uderzyłem tak stanąłem na przednim. Przejechałem może z 2m w pozycji embrionalnej, zaliczyłem obowiązkowy handtelemark, twarzą też zahaczyłem, upadając uderzyłem kolanem o kierownice, ostatecznie zalegając w pozycji drewnianego kolca. Dopiero wtedy usłyszałem charakterystyczny "klick!" i rower opadł... Głupi ma zawsze szczęście, więc szybko się ogarnąłem, noga trochę bolała ale szybko przeszło. Gorzej z moją wizytówką, - podrapałem brodę. Teraz będę chwalił się kolegom, że było ich pięciu ale ostatni był za mocny.

To jest to na co czekałem... już nie pamiętam ile! Pełna moc i motywacja. Z każdym podjazdem organizm był co raz bardziej przyzwyczajony do obciążenia bez palpitacji serca. W każdym razie pierwszy trening, w którym nie miałem ograniczników. Może po za korbą. Dostępny mam blat i młynek.